Nummertje 4
Door: Trins en Ri
Blijf op de hoogte en volg Rianne en Trinske
19 Juni 2014 | Zuid-Afrika, Hammanskraal
Daar zijn we weer! Tijd voor weer een teken van leven. De temperatuur is inderdaad gelukkig weer gestegen, dus overdag is het prima vertoeven. Je moet wel buiten, en het liefst in de zon blijven, want in de huizen warmt het niet meer op. Overdag lopen we dus gewoon in shirtjes rond, maar elke nacht wordt het weer behoorlijk koud, dus we zijn erg gehecht geraakt aan onze kruiken!
Ondertussen hebben we niet heel veel bijzondere dingen gedaan. De dagen gaan gewoon door, dus we werken elke dag. We willen natuurlijk Nina niet de Game Drive en de Microlight onthouden, en we vinden het zelf totaal niet vervelend om dat nog een keer te moeten doen, dus dat zit nog wel in de planning. Daarmee wilden we alleen wachten tot Anouk komt, een volgende vrijwilliger die zaterdag komt. Deze komt voor de verandering uit Zwitserland en blijft ook maar voor 3 weken. Maar weer een nieuw iemand in huis, dat is wel spannend!
Ondertussen zijn er wel dingen gebeurd hoor, we vervelen ons heus niet! Zo hebben we drie dagen lang een crisiskindje gehad. Dit jongetje moest nu worden opgevangen, en kon daarom bij ons komen. Officieel zijn wij vol omdat de papieren van verschillende mensen nog niet rond zijn, dus dit gebeurde allemaal off the record. Het jongetje, van ongeveer een jaar oud, was vrij verlegen en heeft niet één keer een glimlach laten zien helaas. Wel wilde hij graag knuffelen en op schoot zitten, hij was namelijk gewend nooit alleen te zijn en altijd op zijn moeders rug te zitten. De arme jongen was ook nog eens aan de diarree toen hij hier was, en ondertussen heeft hij de andere twee baby’s daar ook mee aangestoken. Dus we zitten lekker in de vieze luiers. Maar ja, na 3 dagen werd hij dus weer opgehaald om ergens anders heen te gaan. Maar mochten de papieren snel in orde komen, dan is er een kans dat hij weer terug komt. Wellicht dan lang genoeg om wel een keer te glimlachen, dat lijkt ons een mooie uitdaging!
Afgelopen vrijdag hebben we afscheid moeten nemen van Jonna en Darin en hun kinderen Tyson en Jorin. Zij zijn in 3 jaar nooit terug geweest naar Amerika, dus brengen nu weer voor het eerst weer 6 weken in the States door. Vooral T, het oudste meisje hier dat altijd met Jorin speelt was wel erg verdrietig bij het uitzwaaien. Maar ook de rest van de kinders missen hun wel erg. De eerste dagen waren de kinderen wat stil en een beetje lichtgeraakt af en toe. Vooral als we bij het wandelen langs een leeg huis komen. En, eerlijk is eerlijk, ook wij missen ze toch wel erg! De tripjes naar de winkel en even kletsen als ze even langs komen lopen met hun enthousiasme. Als ze terug komen zien wij ze ook nog maar een week voor wij weer vertrekken, dus dat is wel gek. Maar ja, we wensen ze natuurlijk een geweldige tijd in Amerika toe! En dat ze vooral van hun tijd daar kunnen genieten zonder Zuid Afrika en de kids te veel te missen. Dus niet te veel filmpjes en foto’s kijken, Jonna ;)
Verder staat de vakantie voor de deur. Vanaf volgende week heeft T vakantie, en gaat dan dus 4 weken niet naar school. Een week later is F aan de beurt en hij blijft dan hier voor 3 weken. Tegelijk gaat komende zaterdag A voor een maand naar haar moeder. A vraagt wel de meeste zorg omdat zij zelf helemaal niets kan, dus dat is wel een stuk rustiger. Maar het is zo’n schatje, dus we gaan haar ook ontzettend missen!
Dan over ons, met ons gaat het op zich goed. We merken alleen dat we, nu we hier ruim een maand hebben gehad nogal moe zijn. Wat wij vrij gek vinden, want we gaan steeds vet vroeg naar bed. Maar eergister kwam er een meisje langs dat hier ook 3 maanden is geweest en dat helemaal herkende. We zijn dus blijkbaar niet gek. We hopen wel dat deze periode van chronische vermoeidheid snel overwaait, want iets meer energie hebben is toch wel lekker. Verder ben ik, Rianne, laatste tijd wat brakjes. Een paar dagen terug heb ik ontzettend last gehad van mijn rug, maar na een nacht met een warme kruik in mijn rug is dat weer helemaal voorbij gelukkig. En gisternacht ontdekte ik dat de crisisbaby ook een souvenirtje voor mij had achtergelaten. Ik heb een ganse nacht wakker gelegen en heb zo’n 8 keer de gang naar de wc moeten maken. Ik zou de eerste shift voor mijn rekening nemen, maar dat ging dus even niet door. Gelukkig was Trinske zo lief om eerder haar bed uit te springen en dat voor mij te doen. Zo heb ik deze week gedwongen 2 vrije dagen. Nu ben ik overigens weer prima in orde hoor! Verder ga ik vandaag, op mijn officiële vrije dag fietsen met Neacail, op advies van Trins. En nog even lunchen met Nina bij Tamboti. Vorige week heb ik dat met Trinske gedaan, dat was heel gezellig! Doordat er weer een Amerikaanse vrouw is vandaag, kan zij ons brengen, en doe ik dat dus vandaag met Nina.
Dat was hem weer. Liefs van ons!
Ps. Geen foto’s deze keer. We moeten nogal zuinig zijn met ons internet, dat is zo’n beetje op rantsoen. Vorige maand moesten we ook al 4 dagen zonder doen. En we willen eigenlijk nog aan het eind van de maand met een jarig neefje skypen… Mocht er dan nog internet over zijn, dan kunnen we misschien nog wat foto’s uploaden. Maar jullie zullen het voor nu met je fantasie moeten doen! Succes!
Ondertussen hebben we niet heel veel bijzondere dingen gedaan. De dagen gaan gewoon door, dus we werken elke dag. We willen natuurlijk Nina niet de Game Drive en de Microlight onthouden, en we vinden het zelf totaal niet vervelend om dat nog een keer te moeten doen, dus dat zit nog wel in de planning. Daarmee wilden we alleen wachten tot Anouk komt, een volgende vrijwilliger die zaterdag komt. Deze komt voor de verandering uit Zwitserland en blijft ook maar voor 3 weken. Maar weer een nieuw iemand in huis, dat is wel spannend!
Ondertussen zijn er wel dingen gebeurd hoor, we vervelen ons heus niet! Zo hebben we drie dagen lang een crisiskindje gehad. Dit jongetje moest nu worden opgevangen, en kon daarom bij ons komen. Officieel zijn wij vol omdat de papieren van verschillende mensen nog niet rond zijn, dus dit gebeurde allemaal off the record. Het jongetje, van ongeveer een jaar oud, was vrij verlegen en heeft niet één keer een glimlach laten zien helaas. Wel wilde hij graag knuffelen en op schoot zitten, hij was namelijk gewend nooit alleen te zijn en altijd op zijn moeders rug te zitten. De arme jongen was ook nog eens aan de diarree toen hij hier was, en ondertussen heeft hij de andere twee baby’s daar ook mee aangestoken. Dus we zitten lekker in de vieze luiers. Maar ja, na 3 dagen werd hij dus weer opgehaald om ergens anders heen te gaan. Maar mochten de papieren snel in orde komen, dan is er een kans dat hij weer terug komt. Wellicht dan lang genoeg om wel een keer te glimlachen, dat lijkt ons een mooie uitdaging!
Afgelopen vrijdag hebben we afscheid moeten nemen van Jonna en Darin en hun kinderen Tyson en Jorin. Zij zijn in 3 jaar nooit terug geweest naar Amerika, dus brengen nu weer voor het eerst weer 6 weken in the States door. Vooral T, het oudste meisje hier dat altijd met Jorin speelt was wel erg verdrietig bij het uitzwaaien. Maar ook de rest van de kinders missen hun wel erg. De eerste dagen waren de kinderen wat stil en een beetje lichtgeraakt af en toe. Vooral als we bij het wandelen langs een leeg huis komen. En, eerlijk is eerlijk, ook wij missen ze toch wel erg! De tripjes naar de winkel en even kletsen als ze even langs komen lopen met hun enthousiasme. Als ze terug komen zien wij ze ook nog maar een week voor wij weer vertrekken, dus dat is wel gek. Maar ja, we wensen ze natuurlijk een geweldige tijd in Amerika toe! En dat ze vooral van hun tijd daar kunnen genieten zonder Zuid Afrika en de kids te veel te missen. Dus niet te veel filmpjes en foto’s kijken, Jonna ;)
Verder staat de vakantie voor de deur. Vanaf volgende week heeft T vakantie, en gaat dan dus 4 weken niet naar school. Een week later is F aan de beurt en hij blijft dan hier voor 3 weken. Tegelijk gaat komende zaterdag A voor een maand naar haar moeder. A vraagt wel de meeste zorg omdat zij zelf helemaal niets kan, dus dat is wel een stuk rustiger. Maar het is zo’n schatje, dus we gaan haar ook ontzettend missen!
Dan over ons, met ons gaat het op zich goed. We merken alleen dat we, nu we hier ruim een maand hebben gehad nogal moe zijn. Wat wij vrij gek vinden, want we gaan steeds vet vroeg naar bed. Maar eergister kwam er een meisje langs dat hier ook 3 maanden is geweest en dat helemaal herkende. We zijn dus blijkbaar niet gek. We hopen wel dat deze periode van chronische vermoeidheid snel overwaait, want iets meer energie hebben is toch wel lekker. Verder ben ik, Rianne, laatste tijd wat brakjes. Een paar dagen terug heb ik ontzettend last gehad van mijn rug, maar na een nacht met een warme kruik in mijn rug is dat weer helemaal voorbij gelukkig. En gisternacht ontdekte ik dat de crisisbaby ook een souvenirtje voor mij had achtergelaten. Ik heb een ganse nacht wakker gelegen en heb zo’n 8 keer de gang naar de wc moeten maken. Ik zou de eerste shift voor mijn rekening nemen, maar dat ging dus even niet door. Gelukkig was Trinske zo lief om eerder haar bed uit te springen en dat voor mij te doen. Zo heb ik deze week gedwongen 2 vrije dagen. Nu ben ik overigens weer prima in orde hoor! Verder ga ik vandaag, op mijn officiële vrije dag fietsen met Neacail, op advies van Trins. En nog even lunchen met Nina bij Tamboti. Vorige week heb ik dat met Trinske gedaan, dat was heel gezellig! Doordat er weer een Amerikaanse vrouw is vandaag, kan zij ons brengen, en doe ik dat dus vandaag met Nina.
Dat was hem weer. Liefs van ons!
Ps. Geen foto’s deze keer. We moeten nogal zuinig zijn met ons internet, dat is zo’n beetje op rantsoen. Vorige maand moesten we ook al 4 dagen zonder doen. En we willen eigenlijk nog aan het eind van de maand met een jarig neefje skypen… Mocht er dan nog internet over zijn, dan kunnen we misschien nog wat foto’s uploaden. Maar jullie zullen het voor nu met je fantasie moeten doen! Succes!
-
19 Juni 2014 - 11:43
Hena:
Hé Ri en Trins,
Goed om weer van jullie te horen. De liefde voor de kids spat van jullie verhaal af, echt mooi! Ondanks dat jullie altijd vroeg NAAR bed gaan zijn jullie moe, zeggen jullie. Maar ja, misschien dat dat verband houdt met het tijdstip waarop jullie er weer UIT moeten. Wat is dat ontzettend vroeg zeg... ;)
Krijgen jullie nog wat van 't WK mee? Vast wel via jullie familiaire voetbalfanaten. Bij deze ook nog een update: NL heeft z'n 2e wedstrijd gewonnen :)
Nou succes weer met werken, socializen en genieten daar!
Liefs,
Hena -
19 Juni 2014 - 11:52
Lieneke:
Skypen met een neefje??? Dat is spannend!! Ben benieuwd ;) -
19 Juni 2014 - 12:07
Ria Hollaar:
Hallo meiden, leuk om weer even een teken van leven te lezen. Het was leuk om weer even via Skype gekletst te hebben met Trinske. Ik hoop dat jullie gauw weer wat energie hebben en ik bid dat jullie tot zegen mogen zijn voor die lieve kindertjes.
Groetjes, Ria -
19 Juni 2014 - 13:14
Annelies:
Hé Rianne,
Erg leuk om jullie verslagen te lezen!
Hopelijk gaat het snel weer beter met de energie en ik wens je nog veel succes en plezier daar!
Liefs,
Annelies -
19 Juni 2014 - 19:07
Linsey Twigt:
hoi,
wat een mooi verhaal weer meiden. heb gisteren op het werk het ook allemaal aan Hilly laten lezen die was erg nieuwsgierig naar je verhalen.
jammer geen foto's maar snap dat contact met neefje ook erg leuk is
hier ook alles goed wij zitten vol spanning omtrent nederlands elftal
nou tot het volgende verhaal maar weer
dikke kus lins -
19 Juni 2014 - 21:07
Anja:
Hallo Rianne,
Wat leuk om weer een verslag te lezen.
Jullie maken een hoop mee, overdag in een t shirtje en in de nacht een kruik.
Nou hier in Nederland is dat ook bijna zo.
Hahaha, wij hebben nu vakantie maar gaan niet weg.
Maar het is ook geen weer om hier leuke dingen te doen regen regen en nog eens regen.
Wij hebben wel verleden week de avondvierdaagse gelopen met de oudste dochter van Robin Elize .
Knap hoor 5 km voor een meisje van 4 jaar, maar het ging prima ze is echt stoer.
nou geniet nog maar lekker van je reisje, en hopelijk zie je nog veel van de mooie omgeving.
Groetjes van je oude buurvrouw. -
19 Juni 2014 - 22:11
Fred Jonker:
Hoi meiden,
Wat weer een supe mooi verhaal, leuk geschreven. Ik zie het al helemaal voor me, en dan nog niet eens met foto's, wauw!
Jullie krijgen zeker al wel korting bij Tamboti, toch? Vaste stamgasten hoor!
En dan die kruiken, wat fijn dat die er zijn! Straks als je terugkomt kun je niet me zonder, let maar op. Dan ben je zo gewend aan dat heerlijke ding in je rug............
Geniet asjeblieft ook tussendoor en geef al die kids maar een heerlijke knuffel
liefs
-
20 Juni 2014 - 23:23
Christiaan En Jeannette :
hoihoi, hhmmm vervelend joh dat je ff wat ziekjes bent geweest. Wat fijn om te lezen dat jullie de kinderen zo lief vinden en echte contacten opbouwen met elkaar omdat je schrijft dat jullie anderen zo missen. Toch niet heel gek hoor dat jullie zo moe zijn, weet je wat jullie allemaal meemaken psychisch en daarnaast gewoon doorgaan lichamelijk. Volgens mij vallen jullie kilos af daar.
nou groetjes maar weer! we denken veel aan jullie! -
23 Juni 2014 - 14:03
Opa:
Lieve meiden,
Fijn, dat ik een verslag van jullie belevenissen kreeg. Mooi, om te vernemen, dat jullie zo gehecht zijn aan de kindertjes.
En dan de kwaaltjes. Ik hoop, dat de vermoeidheid niet te veel wordt.
Derhalve veel energie toegewenst en tot een volgende keer.
groetjes
opa Kooistra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
